Pasy, z których zbudowany jest obiekt, łączą dwa istniejące budynki. Przestrzeń typu open space otrzymała unikalny charakter dzięki niskim oknom o wysokości 1,1m. Rozwiązanie to umożliwia jednoczesną ochronę przed nadmiernym nasłonecznieniem i wgląd na otaczający krajobraz. Szklane pasy są kontynuowane w formie balustrad tarasów.

Autorzy: VROA (Marta Mnich, Julie Milovanovic, Łukasz Wojciechowski)

Projekt jest prostym rozwinięciem istniejącej sytuacji kiosku loterii. Dzieli się na dwie części: publiczną i pracownika. Część otwarta (nie ogrzewana) ma domowy charakter sprzyjający spotkaniu. Zamiast postulowanej nowatorskiej formy, pomysł polega na nowym sposobie użytkowania kiosku w kiosku.

Autorzy: VROA (Marta Mnich, Magda Szwajcowska, Julie Milovanovic, Łukasz Wojciechowski)

Projekt polega na deformacji istniejącej topografii poprzez 'rozwarstwienie' poszycia od terenu. Działanie to powoduje subtelne zróżnicowanie poziomów i możliwość zaistnienia przewidzianych rekreacyjnych funkcji terenu oraz stymulowanie nieformalnych zachowań użytkowników. Wszystkie funkcjonalne elementy wyposażenia (ławki, oświetlenie, śmietniki) zostały podporządkowane ogólnej zasadzie kształtowania topografii. Całość jest podporządkowana kształtowi pętli, która umożliwia zawrócenie rowerzystom korzystającym z kończącej się tutaj nadodrzańskiej promenady.

Autorzy: VROA (Marta Mnich, Łukasz Wojciechowski) + NArchitekTURA (Bartosz Haduch) Makieta: Karolina Wrzosowska

Założeniem projektu jest zachowanie i wyeksponowanie charakteru Nowego Targu jako unikalnego zabytku architektury modernistycznej. Osiedle to powstało na przełomie lat 50. i 60. XX w. jako eksperyment architektoniczny na skalę kraju – było to supernowoczesne założenie, w którym budynki skonstruowano z powtarzalnych segmentów, elastycznie kształtowanych. Istniejąca siatka placu – jako element integralny z zabudową – jest rysunkiem, w który wpisano nowe materiały i funkcje. Pawilon i wyjścia z parkingu podziemnego utrzymane są w module oryginalnej kwadratowej siatki, która stwarza potencjał wygenerowania nowych wartości użytkowych. Projekt podkreśla modernistyczną czystość powierzchni i klarowność kontrastów, znajdując referencje w sztuce współczesnej, począwszy od lat 60.

Autorzy: VROA (Marta Mnich, Marta Bazan, Sławomira Chocholska, Michał Romański, Magadalena Szwajcowska, Justyna Turowska, Łukasz Wojciechowski, Karolina Wrzosowska)

Oś Stanisławowska stanowi najważniejszy element urbanistyczny przedmiotowego terenu. Jednoczesne przeszycie jej przez Aleję Armii Ludowej pozbawia ją sensu użytkowego. Odtworzenie jej za pomocą alei ze szpalerami drzew wydaje się zabiegiem jedynie prowizorycznym. Muzeum Historii Polski jest szansą dla reaktywowania Osi Stanisławowskiej i nadania jej adekwatnej roli na mapie Warszawy. Wyrastające z ziemi i piętrzące się nad krajobrazem i ulicami inspiruje wiele interpretacji związanych z rolą i tematyką obiektu.

Autorzy: VROA  CH+ (Agnieszka Chrzanowska, Wojtek Chrzanowski, Grzegorz Kaczmarowski, Agata Kurto, Marta Mnich, Łukasz Wojciechowski)

Wzór przestrzenny osiedla oparty został na pomyśle ułożonych horyzontalnie warstw ścian o zróżnicowanym obrysie. Siatka urbanistyczna jest bardzo prosta, ale przestrzeń z założenia ma nie być tak nudna jak w wielu współczesnych 'ekonomicznych' osiedlach. Tytuł 'Townscape' sugeruje cele formalne i programowe – jak najbardziej zróżnicowaną, wielofunkcyjną i atrakcyjną zabudowę mieszkaniową – zarówno jako widok z zewnątrz jak i z perspektywy mieszkańca wypoczywającego na jednym z prywatnych tarasów.

Autorzy: Marta Mnich i Łukasz Wojciechowski

Projekt jest próbą nadania specyfiki muzeum poprzez modyfikację programu wyjściowego. Przestrzeń ekspozycyjna została nasycona ogólnodostępnym programem użytkowym, podobnie jak przedstawia to obraz Huberta Roberta pt. Louvre z 1798 roku. Funkcje komercyjne, gastronomiczne, dydaktyczne i konferencyjne zostały zintegrowane z wystawami. Każde ogólnodostępne pomieszczenie jest salą ekspozycyjną – każda sala ekspozycyjna ma przypisaną funkcję ogólnodostępną. Zredukowano liczbę pomieszczeń ogólnodostępnych do 12 sal o różnych właściwościach oświetlenia, które rozmieszczono amfiladowo. Wszystkie zasadnicze pomieszczenia muzeum są zatem przestrzeniami o proporcjach, wysokości i jakości neutralnej przestrzeni wystawienniczej (tzw. white cube). Działanie to powoduje powstanie nowych okoliczności wystawiania sztuki, co jest potencjalnie pozytywnym wyzwaniem dla kuratorów, artystów i przede wszystkim odbiorców. Wszystkie funkcje techniczne oraz komunikacja zostały ukryte w grubości ścian i stropów definiujących strukturę budynku.

Autorzy: VROA  CH+ (Agnieszka Chrzanowska, Wojtek Chrzanowski, Grzegorz Kaczmarowski, Agata Kurto, Marta Mnich, Łukasz Wojciechowski)

 Autorzy: VROA (Marta Mnich, Łukasz Wojciechowski)

Rozbudowa Urzędu Miejskiego w Kaliszu o nowe skrzydło ma na celu nie tylko odpowiedź na deficyt powierzchni biurowej, ale przede wszystkim powstanie efektywnej sali obsługi mieszkańców bardziej przyjaznej petentowi niż wąskie korytarze. Przestrzenność sali została podkreślona przez perforację znajdującej się powyżej kondygnacji biurowej i wprowadzenie górnego światła dziennego pomiędzy stanowiska. Akcentem przestrzennym są kolorowe kostki mieszczące informację i kasy. Wycofanie budynku wgłąb działki pozwoliło na wykreowanie placu przed strefą wejściową, której program wzbogacono z naszej inicjatywy o salonik prasowy.

Autorzy: Sebastian Stanisławski, Łukasz Wojciechowski Współpraca: Monika Dziadosz, Marta Mnich

Wieś w zachodniej Polsce: ulica, parterowe domy, kościół, szkoła i dwukondygnacyjna remiza strażacka, która ma być rozbudowana o salę sportową, szatnie, salkę konferencyjną, kuchnię oraz pokoje gościnne – nieoczekiwany miks funkcjonalny. Sala sportowa jest wyodrębnioną kubaturą zbliżoną do otaczających budynków, która wskoczyła na czerwony jak wóz strażacki postument.

Autorzy: Sebastian Stanisławski, Łukasz Wojciechowski Współpraca: Marcin Łopatka